مصاحبه با خانم خلیلی فرد داستان نویس و پژوهشگر سینما-بخش پایانی

مصاحبه با خانم یاسمن خلیلی فرد 
دانش آموخته ارشد رشته سینما، منتقد، پژوهشگر و داستان نویس موفق کشورمان
بخش سوم-پایانی-

آیا اثر جدیدی برای انتشار آماده کرده اید یا در حال نوشتن کتاب جدیدی هستید؟

در حال کار روی رمان جدیدم هستم اما نمی دانم قرار است چه اتفاقی برایش بیفتد. هنوز تصمیم خاصی برایش ندارم و ضمناً عجله ای هم در کار نیست.

در مورد پایان نامه تان که تبدیل به کتاب هم شد توضیحاتی ارایٔه کنید

پایان نامه من در مقطع کارشناسی ارشد رشته سینما درباره ی نقش جنگ بر فیلم هایی بود که صرفاً فیلم جنگی نبودند. 

درواقع تبعات و پیامدهای ناشی از جنگ تحمیلی روی این فیلم ها بررسی می شدند و چارچوب نظری انتخابی من  روانشناسی تحلیلی کارل گوستاو یونگ بود. 

درواقع به واسطه ی علاقه ی دیرینه ام به روانشناسی، تمرکز تحقیق من بیشتر بر مباحث روانشناسی استوار شده است. 

این تحقیق را البته با اعمال تغییراتی با همین عنوان یعنی نقش جنگ بر سینمای غیرجنگی ایران» نشر نظر منتشر کرده است که گرچه کتابی آکادمیک است و احتمالاً بیشتر به صورت تخصصی برای علاقمندان به سینما جالب است اما می تواند برای کلیه افراد هم گزینه خوشایندی باشد. 

این کتاب در سال ۱۳۹۵ از نخستین دوره جشنواره هنر و ادبی مقاومت برنده جایزه شد.

شما نویسنده ای جوان هستید و در جوانی توانستید آثار خوبی را روانه بازار کنید مواجهه دیگران چه مطبوعات، ناشران، منتقدان، و . در این زمینه چگونه بوده است؟

من اساساً با فضای نقد بیگانگی ندارم چراکه خودم در وهله اول منتقد سینما هستم و بعد نویسنده بنابراین هرگز گاردی در مقابل نقد نداشته ام و همواره پذیرای نقد سالم و غیرمغرضانه هستم. اگرتار و پود نقد با ویرانگری آغشته است. با این حال نقدنویسی اصولی دارد که خیلی ها آن را بلد نیستند. اما به طور کلی از نظرات و پیشنهادات و انتقادات افراد استقبال می کنم. خوشبختانه برخوردهای بدی ندیده ام تا به حال. گاه البته برخی رفتارهای زننده را در فضای مجازی می بینی یا افرادی که سعی دارند زحماتت را نادیده گرفته و دست به تخریبت بزنند؛  اما برای موفقیت در این عرصه باید پوست کلفت باشی و ضمن تواضع و ظرفیت پذیرش بسیاری از مسایل قدرتمند جلو بروی و بسیاری از بی انصافی ها یا حتی کارشکنی ها را نادیده بگیری. 

چه پیشنهادی به کسانی دارید که در ابتدای راه نویسندگی قرار دارند.

بخوانند، بخوانند، بخوانند و از نوشتن نترسند و فکر نکنند همیشه باید خروجی خاصی از نوشتنشان دریافت کنند. نوشتن در اکثر مواقع در حد یک تمرین و اتود شخصی باقی می ماند و قرار نیست هرچه می نویسند چاپ شود.

آیا قصد تبدیل داستان هایتان به فیلم را دارید؟
شغل و علاقه و حرفه اصلی من سینماست. بی شک همواره سودای فیلمسازی را در سر داشته ام و در سال های دانشجویی فیلم های کوتاه و مستندی هم ساخته ام. بارها موقعیت هایی برای ساخته شدن فیلم از روی کتابهایم پیش آمده اما ترجیح می دهم همه چیز به ایده آل ترین شکل ممکن پیش برود. با این حال باید عرض کنم که فیلمنامه های هر دو کتاب بلندم در بانک فیلمنامه خانه سینما ثبت شده اند.
پایان